پُستک پڑھی مُهّبت دی
سرُور مِل گِآ
اّکھر اّکھر 'چوں اّکھاں نُوں
نُور مِل گِآ
بےچَےن هو کے گھُںمدیآں سن
چِراں توں ِاه
مُّدت بااد خاهِشاں نُوں
سبُور مِل گِآ
اُّتر رِها نا اَےسا مَےنُوں
هويا جو نشا
زِںدگی مےری دے چاواں نُوں
فتُور مِل گِآ
همد وِّچ گُزر رِها هَے
مےرا ِاّک ِاّک پل
ےےرُو دے دااُود دا جِاُں
زبُور مِل گِآ
هّتھ مےرے جِاُں پھڑی هوای اے
مُوسا دی لاٹھی
مِسر دی سر زمین دا کوهے-
تُور مِل گِآ
