پُّت مَےں کد کِها هَے
کِ تُوں دیوے نا بال
رام دے اےودھِآ پرتن تے
جشن نا منا
نرکاسُر دا اںت نا کر
سمُوهِک وِاکتیگت کھُشی, بھاای-چارے
اتے پرےم دا سںدےش نا پھَےلااے دیپک
اںدھکار 'تے پرکاش دی پھتهِ نا هووے
دھارمِک, سبھِآچارک
اتے سماجک وِشِشٹتا اگاںه نا پّب دھرے
گھراں نُوں ساپھ کرے نوےں کّپڑے نا پهِنے
جَےپُر دھنتےرس واںگ
مٹھِآایآں دے اُپهار ِاّک دُوجے نُوں نا وںڈے
کَون نهیں چاهُںدا
روشنی وںڈو بزار سجااَو
رَونک ودھے-در گھر آاُن کھُشیآں
هِںدُوآں سِّکھاں مُسلماناں 'چ ساجھاں ودھا
هرِمںدر دی الَوکِک آبھا نِهار
مهاراج هجُوری کیرتن هووے
سروور ِاشنان کراوے-
جھولیآں بھرن سُّکھ سںتوکھ مهِکے
مَےں نِّت چاهُںدی هاں-
دےش وِدےش کھُشیآں پراپت کرن
پُّت کمااُن تے پریوار رهِن هّسدے
راجِآں نُوں هی نهیں بےگُناهاں نُوں وی چھُڈاوو
هرِمںدر سجاوو
دےسی گھيو دے دیوے جگاوو -
رّت دے نا جگن دیوے-
منی سِںگھ کِاُں جکریآ کھان دے کهے
'کّلا بےچارا بںد بںد کٹوااے
سِںگھ سِںگھنیآں سیس کِاُں دےن
کھوپریآں کِاُں لُهااُن
تےرے آتِشباجی انار,
پھُّلجھڑیآں, پٹاکے تاں چّلن
پر کوای مےرے گھر ورگی
دُّکھداای گھٹنا نا کِسے گھر در وڑھے
نشے دی هوا نا لَے جاوے -
مےرے گےلیآں ورگے پُّتاں نُوں
دراں تے نا اُڈیکدیآں
رهِ جان ویراں نُوں بھَےناں
پُّت اّج دیوالی والے دِن
هزاراں رُپاے راکھ کرن نالوں
بھُّکھے پےٹاں نُوں انّ کّپڑے وںڈ کے آاَو -
تن ڈھکو نںگیآں پھِردیآں کںبدیآں راتاں دے
پےٹ لای بخشو ٹُّک
مُّدتاں توں بھُّکھیآں پِآسیآں شاماں دے-
دیواراں سجاِااَو اُّجڑے ماواں دے گھراں دیآں
ِاّک 2 دیوا جا ٹِکاِااَو اُهناں دے دراں تے
اگلی سوےر دا سُورج تُهانُوں ےاد کرےگا-
مےرے ورگیآں نِکرمناں
دے سراھنے جے کِتے دیوا بال ديوگے
تاں سںسار 'چ چانن هو جاوےگا -
سُنّھے گھریں ماںواں وی
هور چار ساه لَے لَےنگیآں
چِڑھیآں دے آلھنِآں چ وی
چیں 2 کرنگے نوجنمےں بوٹ
دراں تے رَونکاں آ کِرنگیآں
گلیآں چ تارے اُّتر
آاُنگے رَوشنی کرن-
ِاںز کریں پُّت
اّج دیوِآں چوں نفرت ماںج
پِآر دیآں بّتیآں پاویں
جے ساجھاں دا تےل مِل جاوے
تاں دُنیآں دے زِهن 'چوں جںگاں مر جانگیآں-
زهان نِسچِںت هو رات بھر سَوں سکےگا-
جاه پُّت ِاهو جےهے دیوے لِآ کِتيوں
جے هنھےرا پُوںجھناں هَے تاں
جے سوےرا لّبھناں هَے کِتيوں-
پھِر مےرے کالجے ٹھںڈھ پوےگی-
پھِر دُنیآں تے دھرت جگےگی-
