هاں,
مَےں ساری جِںدگی,
بھٹکدا رهاںگا,
لَے کے جِںدگی دے ارماناں نُوں,
لٹکدا رهاںگا۔
تَےنُوں پااُن دی تاںگھ نهی بُجھےگی کدے,
کملیاے هر وےلے تےرا بھُلےکھا کھاںدا رهاںگا۔
لوک کهِںدے پَے گِآ, وِچھوڑا نار دا,
ِاهو دِّتا تانا, بھوگنا پَےدا پِآر دا۔
کوای کهِںدا ِاه تاں جھّلا هو گِآ,
سّچ جانی 'سںدیپ' هلے وی نهیاَوں,
آپنی دُنیآں 'چوں' کّلھا هو گِآ۔
تُوں بھُلےکھے وِّچ نا رهی مهِرما,
پر رّب مےرا, مےرے نال هی هَے,
تَےنُوں ِاهو کهِ دما۔
مَےں جاندا هاں,
ِاه وکت دی ساری چال هی هَے,
ترس رِها هاں تَےنُوں پااُن دے لای,
کدے تاں وکت دے دِںدا مَےنُوں,
مےرا پِآر ازمااُن دے لای۔
سوچِآ سی...
تےرے نال جا کے اُّتھے, جِںدگی گُجاراں,
جِّتھے لااُںدے نے پرِںدے, اجاد اُڈاراں,
کلم بن گای هَے, تَےنُوں دّسن دا سهارا,
گُآچِآ هوياں, آپنے کھِآلاں وِّچ,
لَےںدا هاں بهارا۔
پھِر توں آواںگا جرُور, هار نا سمجھی مےری,
مَےں چاهے هُن رُّک جاںوا,
روٹی مِلدی پای ارام نال, مَےنُوں کی لوڑ پای,
اَےنا لِکھ-لِکھ دِکھاوا۔
ِاّک تےرے پِآر نے مّت مار دِّتی,
تاِااَو سّدھراں دے, بجار سجاواں,
تُوں کّلھا نهیںاَو روگی ِاّتھے, مدهوس هجاراں,
چھّڈ تُوں پیڑھ دی گّل وےں, کھُدا دُّکھ وڈااُںدا سارا,
آاے جد موج 'چ' سںت جی, جواب جِها دے گاے,
اّج تّک اُه کیتا, جو کِسے نے کیتا نا,
اے رهِسماای چیجاں نُوں تاں مَےں پھِلم بنا کے اُّڈا دِآ۔
ِاه تاں تاکت هَےں اُس رّب دی, جو اںدھوِسواس نهیں,
سّچ سُناں دےواں جهان نُوں, مَےں کِاُں جھُوٹھ ماراں۔
آاُںدے رهِںدے نے جِںدگی وِّچ اُتار چڑھاو,
مَےں کِاُں دِل تے لاواں, لںگھ جااُ ِاه پیڑھ وی,
جو دِّتا رّب دا, اُس وِّچ شُکر مناواں,
لَے کے نام شِو سںکر بھولے دا, جِںدگی نُوں اسلی راهےں پاواں۔
