رّبا درِآ-اے-درد وها
رُوه مےری اے سّکھنی هوای
کوای بِرها والی بارِس پا ۔
’کّلا بَےٹھاں بناں بادساه
نِّج گھر واسا هواے مےرا
جںگل بےلے پھِراں مَےں پھّکڑ
پھُّل, بُوٹے, پںچھی مِّتر بنا ۔
تپدی دھُّپ وِّچ پھِر مَےں گھُںماں
اُڈدے گھّٹے پھےر نوھا
سِر توں پَےریں پُورا بھِّجاں
اَےسی چھمچھم بارِس پا۔
بِرها دا سُلتان کهیدَےں
بَےراگی رُوهاں وِّچ رهیدَےں
مَےں چاترِک دیدار پِآسا
دے بُوںد سُآںتی پِآس بُجھا ۔
سُنِاَے کُدرت وِّچ وسنَے
پںکھ مےرے وی سینے لا
کن کن تَےنُوں رمِآ وےکھاں
رج رج کراں دیدار تےرا ۔
‘اُّپل’ هر دِل اںدر وسدَے
رهِںدا هسدا, نچدا ٹپدَے
کی جانا کِتے مِلے مُهّبت
هووے جینا ساکار مےرا ۔
