رّبا سُنِآ سبھ تُوں کردَےں, پِآرِآ دھرتی ’تے آ۔
جِهڑے تےرے نا ڈرااُںدے نے, سانُوں بھںبلبھُوسے پااُںدے نے۔
تُوں آ تے آ سانُوں ِاهناں بارے سمجھا۔
کی ِاه سبھ تےرے پَےروکار نے, سبھ تےرے کهِن تے کردے نے۔
سرٹیپھِکےٹ دےںدے تےرے ناں, تے دستکھت آپنے کردے نے۔
کی تُوں ِاه بھےجے آ, آ تے دّس کے جا۔
ِاه کهِںدے سبھ تُوں کردےں, سبھ پرتھا تُوں آپ بناای۔
داسی-پرتھا, ستی-پرتھا, اَورت اںدر اَورت دا کتل۔
کی ِاه سبھ تےرے بھانے آ, آ تے غلت-پھهِمیآں مِٹا۔
تُوں هی کهِںدے جات بناای, تُوں بناایآں پاتاں۔
نشا وی تُوں کردَےں کروااُنَےں, تےریآں ساریآں باتاں۔
ِاه سبھ تُوں کروااُںدا آں, آ تے کے دّس کے جا۔
تُوں آکھِآ کِ تےرے لای, پّتھراں دے مهِل بنااے جان۔
پانی گںدھلے کیتے جان, دھرتیں وِّچوں مُکااے جان۔
آریآں تُوں چلا رهَےں, کی ِاه گّل سّچی آ۔
بهُت هو گِآ, آ تے سّچ سبھ نُوں سمجھا۔
مَےنُوں لّگدا رّبا, تُوں ِاه نهیں کردا-کروااُںدا۔
دُنیآں رّبا بھٹک رهی, کِاُں نهیں سمجھااُںدا۔
سوهنِآں گّل منّ جا, ِاّک وار دھرتی گےڑا لا۔
جِهڑے غلت-فهِمیآں وےچ رهے, هّٹیآں چُکوا۔
