رّب کرے رّبا, تےرا وی نا جیا لّگے۔
جیا کرے تےرا, کِ تےرا جیا لّگجے۔
پُّچھن تُوں آوےں مَےنُوں, دےواں سلاه تَےنُوں۔
رّب کرے رّبا, تَےنُوں بھورا نا سمجھ لّگے۔
ےاد رّکھ تُوں اُپج مُهّبت دی اےں,
سّچے آشکاں دِّتا, رّب نام تَےنُوں۔
رُّکھ, پهاڑ, رےت, پانی هونے تّکے,
دھُّپ, جھّکھڑ, هنےریآں هونے جھّلے۔
پَےںدی وےکھ کے ےّکدم ٹھاه اُهناں۔
دِّتا هونا تَےنُوں, رّب نام اُهناں۔
جدوں ترےه مهِبُوب نُوں لّگی هونی۔
کول سمُںدر, پِآس نا بُجھی هونی۔
پانی کھاتر وےکھ اُهدا تن ترسِآ۔
اُّڈ پِآ کھارا, بّدل بن برسِآ۔
چھکِآ هواُو جد نال پِآر اُهناں۔
دِّتا هونا تَےنُوں, رّب نام اُهناں۔
جاں پّدوی تَےنُوں اُّچی تاں دِّتی هونی۔
جدوں نزر مهِبُوب تے پای هونی۔
اُتاںه تّکدِآں سِر جھُکا اُهناں۔
اک اونکار تّک سُهنا, پاای سهی هونی۔
گايا هواُو جد وجا رباب اُهناں۔
دِّتا هونا تَےنُوں, رّب نام اُهنا۔
نام مِل گِآ بھاوےں سںےوگی تَےنُوں۔
رّب منّن دی آدت پَے گای سانُوں۔
مِهنتی مِهنتاں کر مّتھے ٹےک دےںدے۔
کھاای جاںدے وِهلڑ, هُن ساںبھ اُهناں۔
کھان کِرت کر, کںم کهِ لّبھ اُهناں۔
مان رهِ جاوے کِها تَےنُوں رّب جِنّاں۔
