مںگ کُجھ راجے نے رُّکھ نُوں دُور هو کے آکھِآ
دھُّپ سی, پھِر اُس دی هی چھاں وِچ کھلو کے آکھِآ
بهُت مَےلَے رستِآں راهیں تُوں کیتا هَے سپھر
ِاک سمُںدر نے ندی دے پَےر دھو کے آکھِآ
کُجھ هنھےرا هون دے, تھّکے مُساپھِر سَون دے
مَےں اُدھے چِهرے نُوں هّتھاں وِچ لُکو کے آکھِآ
هُن تےرا پَےگام کِاُں هُںدا هَے جاںدا مُکھتسر
ِاسک نے کھںجر مےرے دِل وِچ ڈُبو کے آکھِآ
رّب دے دِّتا مَےں بّچے نُوں مناون دے لای
'ِاه نهیں مےرا کھِڈَونا' اُس نے رو کے آکھِآ
