رل کے چانن وںڈ وںڈ نھےر مُکاون دی
لوڑ اے سوچن سمجھن تے سمجھاون دی
پا لویں پھِر هاڑھ تے سارا ملبا تُوں
پهِلاں لَے تلاسی پوه تے ساون دی
لںگر وِچ پرساد رلا کے تُوں تے مَےں
هِںمت کریاے بهِ کے ِاّک تھاں کھاون دی
تُوں اُس سهِر 'چ هںساں دی گّل کرنا اےں
جِّتھے ریت اے کاںواں نُوں وڈِآون دی
کای انّھِآں نُوں بال کے دیوے اّکھراں دے
کوسِس کردے پاے آں راه وِکھاون دی
ِاّتھے اُه لّبھ جِهڑا بلِآ هويا نایں
ِاّتھے لوڑ نایں پَےنی تیلھی لاون دی
سبھ جوکاں نُوں ‘سںدھُو’ ساڈے لوکاں نے
آدت پا لای آپے رّت پِآون دی
