رںگ خُشبُو تے روشنی چاهناں ۔
دُوجے لفزاں 'چ زِںدگی چاهناں ۔
لوک هسدے نے مےری هِکمت تے,
کِ مَےں دُشمن توں دوستی چاهناں ۔
مَےں وی مںزِل نُوں سهِکدا رهِساں,
راهواں کھُںجھیآں توں راهبری چاهناں ۔
دُور رهِنا واں هر تکّلف توں,
خُد وی سادا هاں سادگی چاهناں ۔
بُرا مںگدا اے اُه مےرا بھاوےں,
خَےر بھُوں-جھُوں کے اَوس دی چاهناں ۔
بن کے مُکھلِس مِلے جو نِّت 'آدِل',
ِاک اّدھ اَےسا وی آدمی چاهناں ۔
