رںگ ےاراں دے کُچھ بهاراں دے۔
زِںدگی شیشے وِچ اُتاراںگے۔
اُه کبُوتر سی چھتری آن لِها,
آسماں گل اسیں لگاواںگے۔
کھوهکے هّتھوں جو لَے گِآ روٹی,
سَوں جا مُنّے اُس کاں نُوں ماراںگے۔
وکت, هالات دووےں زخمی نے,
زُلف تےری کِوےں سںواںراںگے ۔
تسکراں هّتھ تِرںگا آ جے گِآ,
کِسنُوں اپناں وتن پُکاراںگے !
تےری پُوجا کراںگے مےرے وتن,
آرتی تےری هی اُتاراںگے ۔
