راوھاں, چھاواں تے ’واواں نُوں مِل لایاے۔
لَےن جُ تےرا ‘نام’ تھاواں نُوں مِل لایاے۔
ِاه سبھ تےرے ‘شبداں’ ورگے لّگدے نے,
ندیآں, جھرنے, درِآواں نُوں مِل لایاے۔
انّھے کھُوه وِچ جِهڑے ڈُّب ڈُّب مواے نے,
ارماناں, سّدھراں چاواں نُوں مِل لایاے۔
خبر نهیں پھِر کِهڑی دِشا نُوں جانا هَے,
بھَےن-بھراواں تے ماواں نُوں مِل لایاے۔
راه 'چ وفا دے جِهڑے رل-مِل کھادھے سی,
زخماں, سّٹاں تے گھاواں نُوں مِل لایاے۔
جِنّھاں ساتھوں چُوری کھوهی خواباں دی,
گِرگِٹ, بگلے تے کاواں نُوں مِل لایاے۔
درد پرااے خاتر بھردے رهے هاں جو,
هَوکے, هںجھُو تے هاواں نُوں مِل لایاے ۔
کھا, کھا کے ‘سلفاس’ وی کرزا لّتھا نا,
هُن کُجھ بَےںکاں تے شاهواں نُوں مِل لایاے۔
