تےری 'واج مِرے اسمانو
اُتری واںگ پھکیراں,
درگاهاں دے پّتناں اُّتے
تّکِآ بھرِآں نیراں۔
مِرے گُناه دے هّتھاں نُوں تّک
ارج تےری ِاک آای,
گھُّٹے سهُ درِآ دے پانی
کِسے چیکھ تِرهاای۔
ڈُوںگھی سںنج اںباں دی چھاوےں
ڈںگ جِمیں دے رُنّے,
هرِآ رںگ جِمیں دا سارا
نَےن تکےںدا سُنّے۔
سںنج نے جان پھڑی جد مےری
باجاں ااُدھ رُلانی,
نَےناں مِهر نال کُجھ تّکِآ
پَےر وگے بن پانی۔
ساه رگ نال کال دے لا کے
جِمیں سبر وںگارے,
رُںگ وِچ هَول پوے آ کِدھروں
رِںم جھِںم تکھت هجارے۔
جھِںم جھِںم هَول کِرے اںبر توں
چڑے گهِر روه بھارے,
بنباسی بِرکھاں دے روسے
دروےساں دے دُآرے۔
دِل دا سےک دھرت دی رگ وِچ
لال تھںمھ هو کھڑِآ,
لرجا مےلھ رِها دھر-وِهڑے
توڑ بِرکھ کوای هرِآ۔
جدوں تِهاای کھاک نے گھُّٹی
اںگ تِرے دی لواے,
وِچ مجاراں 'واج سُنی ِاک
سُتر-سُآر کھلواے۔
جدوں جکھم دی آکھِر لّتھی
پھجر کُوںج جِاُں موای,
ماری سّد کِسے نے دُوروں
چوگ چُگن لای کوای
