رهِنا راوی دے کِنار, راںجھُو نال بنّھا۔
جھںگ سِآل بھی چھوڑ کر, هُن وَےسوں تخت هزارے۔
بےلے وَےساں ماهی والے, تر تر ندیآں نالے۔
رُوه راںجھُو دے رمزاں لُٹِآ, کھےڑے کنُوں بے-زاریآں۔
چھّڈ وَےساں تخت هزارا وے, وَےساں جھںگ کنّے تُس دے ےار۔
ِاشک تُساڈے مارِآ ناارا, جھںگ سِآل بھی جوڑِام سارا۔
تخت هزارے آںدِآں دوالا۔
ِاشک والِآں تے جو تےانے مارے, کَےدو اَوهو شل مرے مرے۔
