روگ بن کے رهِ گِآ هَے پِآر تےرے شهِر دا,
مَےں مسیها وےکھِآ بِمار تےرے شهِر دا۔
ِاهدیآں گلیآں مےری چڑھدی جوانی کھا لای,
کِاُں کراں ن دوستا ستِکار تےرے شهِر دا۔
شهِر تےرے کدر نهیں لوکاں نُوں سّچے پِآر دی,
رات نُوں کھُّلھدا هَے هر بازار تےرے شهِر دا۔
پھےر مںزِل واستے ِاّک پَےر نا پُّٹِآ گِآ,
ِاس ترھاں کُجھ چُبھِآ کوای کھار تےرے شهِر دا۔
جِّتھے موياں بااد وی کفن نهیں هويا نسیب,
کَون پاغل هُن کرے ِاتبار تےرے شهِر دا۔
اےتھے مےری لاش تّک نیلام کر دِّتی گای,
لّتھِآ کرزا نا پھِر وی ےار تےرے شهِر دا۔
