چنّ دے نُور مےلھدا پھِردا
جھِم جھِم کردا ناگ-
ون 'تے جگمگ جوت کهِر دی
پھڑے هوا دی واگ۔
تُںد پَون کںٹھ وِچ سُّتی
سبھ کملاں نُوں ےاد,
ساه رگ هےٹھاں سیریں لَے کے
هےک پای ِاک جاگ۔
کالا بھَےا وِچ ڈُوںگھے کھُوهے
گاڑھا هُںدا جاوے,
جھِم جھِم ناگ پھِرے وِچ روهیآں
رُّکھ 'تے اُوںگھے کاگ۔
بںد کمل نے بُوها کیتا
دھرتی کھڑی دُآر,
تےرے متسک چانن هويا
مِّٹی بنی چراگ۔
تےرے ڈںگ نُوں کھبر نهیں کُّجھ
جیںدا مويا _ کَون ?
ون-بےلے سبھ جُوهاں اںدر
چڑھِآ لهُو سُهاگ !
ناگا وے تَےں رَےن باُرانی
روهیآں تَےںڈی هےک,
ون-ترِن پار کّلر دے مَولے
دُور مهینا ماگھ۔
تےری نال نِگاه دے کںبدے
کھاک دے اُهلے گھُںڈ,
دھرُ دے رُوپ نُوں اَوڈھن تَےںڈا
بھکھدا روه دا راگ۔
تَےںڈی رُوه نُوں دھرت سَوںپِآ
سبھ ترباں دا راج,
سّبھو رُّکھ وناں دے هّلے
تَےںڈے وجد نُوں جھاگ۔
نسا نوےلا رِجک دے اںدر
توڑے کھاک دے بُوهے,
پھن 'تے ناد کرارا جھُلدا
جیبھ 'تے کال دا داگ۔
