تپِآ پِآ سی جےٹھ مهینا۔
سبھ نُوں آ رِها سی پسینا۔
تپدیآں لُوںآں لُوها لايا۔
هر جیا جںت,شَےا نُوں تپايا۔
هر کوای بھالے بس ٹھںڈھی چھاں۔
رُّکھاں باجھوں دِسے کھالی تھاں۔
کںکریٹ دے جںگل اُسارے۔
رُّکھ تُسیں کِاُں هَے وِسارے?
لالچ نے سارا جںگل کھايا۔
کوای رُّکھ مُڑ کدی نا لايا۔
مَےنُوں وّڈھن لای آاے منُّکھ۔
کدوں مُّکےگی ِاهناں دی بھُّکھ?
سِکھر دُپهِرا جد چڑھ آيا۔
گرمی نے سبھ نُوں بڑا تڑپھايا۔
جد نےڑے نا دِسی کوای ٹھںڈھی تھاں۔
پھِر بهِ کے لّگے مانن مےری چھاں۔
تّکن لّگے مَےنُوں لا کے ریجھ۔
گَوه نال واچن هر ِاّک چیز۔
مےرے 'تے بنے نے انےکاں آلھنے۔
بّچے پںچھیآں ِاهناں 'چ پالنے۔
جدوں پںچھیآں نے بول سُنااے۔
بول مِّٹھڑے نے مناں نُوں بھااے۔
بَےٹھے منُّکھ کُجھ بُڑبُڑااے۔
آپنے آپ 'تے سی پچھتااے۔
جدوں ٹھںڈھی ٹھںڈھی هوا سی وگی۔
اّکھ اُهناں دی پلاں 'چ لگی۔
بھُّکھ نے پھِر اُهناں نُوں جگايا۔
ِاّک جنا مےرے پھل توڑ لِآيا۔
ِاّک نُوں کُجھ پھِر ےاد هَے آيا۔
مَےں تاں رُّکھ اےتھے وّڈھن آيا!
پھِر آپنے آپ 'تے پچھتايا۔
اُهنے ساتھیآں نُوں سمجھايا۔
مِّترو! رُّکھ اسیں وّڈھدے جاںدے۔
پر نواں رُّکھ کوای نا لگاںدے۔
جے ِاهناں نُوں وّڈھدے جاواںگے۔
پھِر ساپھ هوا کِدھروں پاواںگے?
سریر 'تے جد پھوڑا پھِنّسی آای۔
پھِر نِںم هی گھوٹ گھوٹ سی لگاای۔
ِاه تاں ساڈے نے پالنهارے۔
ساری کُدرت ِاهناں سهارے۔
پھل, پھُّل, لّکڑ تے چھاں نے دِںدے۔
بَےٹھن لای ٹھںڈھی تھاں نے دِںدے۔
بچپن دی گّل هَے چےتے آای۔
پیںگھ جدوں سی ٹاهنے 'تے پاای۔
ٹاهنیآں اُّتے پھِر جا جا بهِنا۔
آپنے مناں دی ِاهناں نُوں کهِنا۔
کرکے کُجھ اُه سوچ وِچار۔
کُجھ کرن لای هواے تِآر۔
مَےنُوں گل آپنے نال لايا۔
چُّک کُهاڑا پراں وگايا۔
اسیں تاں هاں بھُّلنهارے منُّکھ۔
تُسیں تاں ساڈے پالنهارے رُّکھ۔
پھِر اُهناں نے ِاه گّل آکھی۔
رل مِل کراںگے تُهاڈی راکھی۔
ِاه سُن مَےنُوں کھُشی بڑی هی هوای۔
چںگی لّگی اُهناں دی ارجوای۔
کُجھ نُوں لّگیاے واںگ اسیں ماںواں۔
ماں دی بُّکل ورگی دِںدے چھاںواں۔
کُجھ لای باپُو تے واںگ بھراواں۔
کِنّے سارے رِشتے نِبھاواں۔
امرپریت ِاّک دُوجے نال پاایاے۔
رُّکھ تے منُّکھ دی هوںد بچاایاے۔
