رُکنا نهیں هَے کافلا مےرے رُکن دے نال۔
جھّکھڑ نے تھںمنا نهیں رُّکھ دے لِفن دے نال۔
ِاک چنّ چمکدا رهُو تارے وی کھِڑنگے,
چانن نے مِٹ جانا نهیں سُورج چھِپن دے نال۔
جاںدے نے دِل بدل جدوں مِلدی نهیں نزر,
مِٹدے کدے نا فاسلے واٹاں گھٹن دے نال۔
لوکاں نے پڑھکے جِسنُوں هَے سینے ’چ ساںبھِآ,
مِلدی نهیں هَے شاِاری اّکھر مِٹن دے نال۔
تےرے خِلاف جو هوا چّلدی هَے اّج کّلھ,
کُجھ هور تِّکھی هواےگی تےرے تُرن دے نال۔
