رُّتوں رُّتیں وںڈیںدیآں ساںولاں, پیلکاں, لالیآں,
مُکھڑيو مُکھڑے سجدیآں ! جھُمکیآں, نّتھنیآں, والیآں
هِکن نِکرتاں ڈوبیآں, سوهنیآں نخرِآں ساڑیآں
هِکنے کرتاں تاریآں ! کوهجھیآں, کملیآں, کالیآں
اَوکناں سَوکناں جردِآں, جا بنےرے اپڑیآں
بھلیاے جِنھاں اںگُوریآں, دھُّپاں دھُوڑاں جالیآں
لگدِآں دی لّج پالناں, کوای بالاں دی کھےڈ نایں
ےاریآں توڑ نِبھانیآں, کِّتھے اَےڈ سُکھالیآں
چےتر چاه چڑھااُںديوں, کِّسے کهانیآں پااُںديوں
دِل نگری وِچ آاُںدیآں, ےاداں بن بن پالیآں
مِنّتاں زاریآں ساجھ کے اُهنُوں کدے منااُن دا
اساں چّج نا سِّکھِآ, اُںج پایآں اُمراں گالیآں
بھاںڈا کوای لَے آاُںديوں, پور کے سبھ لَے جااُںديوں
ِاه کے چا لِآںاُںدَےں, ٹھُوٹھے, تھال, پِآلیآں
پّکن دی رُّت آای تے جِنھاں واهیآں بیجیآں
مُڑ تِآریآں ساهجیآں, فسلاں آن سمھالیآں
هِّک پّکھنُوں سی راکھواں, اساں سی پال کے رّکھِآ
بُن لاے جال شِکاریآں, سَو سَو چالاں چالیآں
آبِد مِلن فکیریآں, لوڑنے سُکھ سواد وی
رهِناں وی مںگوال تے بهِناں وی کُٹھِآلیآں
