ِاّک اُداسی شام ورگی,
کُڑی مےری ےار هَے,
خُوبسُورت بڑی هَے,
پر زِهن دی بِمار هَے۔
روز مَےتھوں پُّچھدی هَے,
سُورج دِآں بیجاں دا بھاا,
تے روز مَےتھوں پُّچھدی هَے,
ِاه بیج کِتھوں مِلنگے ?
مَےں وی ِاّک سُورج اُگااُنا,
لوچدی هاں دےر توں,
کِاُں جو مےرا کُّکھ سںگ,
سدیآں توں ِاه ِاکرار هَے
سُورج نُوں نا جںمن لای,
کّچے جِسم 'تے بھار هَے۔
تے اُس دِن پِّچھوں مےری هُن,
دھُّپ شرمشار هَے۔
