تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
کدے لاوےں کوهتُور 'تے ڈےرے,
کدے دِسےں شاهرگ توں نےڑے ۔
تےرے گھل-گھلےوےں مَےنُوں,
پاںدے پاے نے ِاه کنسوا ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
آپ کهےں تُوں مَےنُوں منّو,
ِاه پّتھر نے, پّتھر بھنّو ۔
آپے تُوں بُّتخانے جا کے,
بُّتاں اںدر کرنا اےں لوا ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
دو بںدے تُوں آپ بناوےں,
پھِر دوهاں نُوں آپ سُناوےں ۔
تُوں مومِن تے ِاه هَے کافِر,
اےدُوں وّدھ کی هور دھروه ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
ِاک پںڈِت تے ِاک هَے کازی,
دو رںگی تے هووےں رازی ۔
ساف ساف پھِر کهِںدا کِاُں نهیں,
ِاهدے وِچ کی هويا لکو ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
ِاه بںدے جد دووےں تےرے,
پھِر ِاه کیه نے هےرے پھےرے ۔
ِاک نُوں آکھےں ٹّل وجا لَے,
دُوجے نُوں کهےں چُّپ کھلو ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
کِدھرے مسجِد وِچ گھر تےرا,
کِدھرے مںدِر وِچ بسےرا ۔
پھِردی تسبیه مالا کِدھرے,
دوهاں دے وِچ رِها سمو ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
تےری کُّل خُداای ِاه وے,
پھِر کیه لُّٹ مچاای ِاه وے ۔
ِاک دے هّتھوں توڑےں موتی,
دُوجے نُوں آکھےں هار پرو ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
جِس دُنیآں دے اںدر رهِنا اےں,
اُس دے کولوں لُک لُک بهِنا اےں ۔
مَےں نهیں کھهِڑا چھّڈنا تےرا,
بھاوےں هّس تے بھاوےں رو ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
ِاه پُّچھِآ اے اّگے هوراں,
بے-زوراں تے کیه شهِزوراں ۔
ساڈے کولوں داغ نهیں جانا,
ِاس دھونے نُوں آپ هی دھو ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
جو کهِنا اےں تَےنُوں کهِنا,
بِن پُّچھِآں تے مَےں نهیں رهِنا ۔
مَےں کهِںدا هاں من دی جیبھوں,
جو هووے سو هُںدا هو ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
مّکے پُّج کے گںگا جا کے,
گےڑے کّڈھ تے ٹُّبھے لا کے ۔
تھّکا تے سسکايا هويا,
اےتھے هی 'دامن' گِآ کھلو ۔
تےرا ِاک دِل اے جاں دو ۔
