تِتلی-تِتلی اُڈدی آ
اُڈدی ساڈے باگیں آ۔
باگیں پھُّلاں اُّتے بهِ,
بهِ کے ساڈا چِّت پرچاا!
تِتلی-تِتلی…………!
تّک-تّک تَےنُوں هّساںگے۔
هّس-هّس سبھ نُوں دّساںگے۔
ساڈے باگیں تِتلی آای۔
کھُشیآں دا بھںڈار لِآای۔
لایاے ِاهدے درشن پا,
تِتلی-تِتلی…………!
تَےنُوں نا کوای چھےڑےگا۔
نا تَےنُوں کوای مارےگا۔
نا هی تےرے پںکھ پکڑ کے,
سُولی اُّتے چاڑھےگا۔
واادا تےرے نال رِها,
تِتلی-تِتلی…………!
تُوں تاں بڑی سِآنی اےں۔
باگاں دی تُوں رانی اےں۔
تےرے باجھوں ساڈا باگ۔
نا چھےڑے مهِکاں دا راگ۔
آ بگیآ دی شان ودھا,
تِتلی-تِتلی…………!
چِّٹے-پیلے اتے اُنابھی۔
جھُومی جاںدے پھُّل گُلابی۔
دےکھنگے جد تِتلی آای۔
کھُشیآں هاسے مهِک لِآای۔
سبھ نے کهِنا, "واه بای واه!"
تِتلی-تِتلی…………!
