'وا جد تےرے کولوں لںگھ رهی هووےگی
سوچ کھاں اُهدی دُنیآں کِںج جِهی هووےگی
تُوں جد مُّکھ تے وال کھِلارے هوونگے
سُورج دی تے جان نِکل گای هووےگی
جِنّھاں اّکھاں تَےنُوں تّکِآ هووےگا
اُهناں دی تے هاڑی پّک پای هووےگی
تارے گجل جے کهِںدے هونگے اّکھاں ’تے
پھُّلاں تےرے بُّلھاں تے کهی هووےگی
‘سںدھُو’ چنّ وی وےکھ کے تےرے مُّکھڑے نُوں
ِاّک واری تے تَوبا کر لای هووےگی
