وار کے مِرچاں چار وے بابُو
نزراں دےواں اُتار وے بابُو,
شالا ! ساڈی جے سُن لَے رّب
هِّسے آ جے پِآر وے بابُو,
لِکھتاں وِچ ِاشارا سمجھی
جرُوری نهی ِاجهار وے بابُو,
ِاّک پںجاب دی کھُشبُو آاُںدی
'تے ساںجھا ساںدلبار وے بابُو,
مردے مردے مساں بچے هاں
دھِآ کے پرودگار وے بابُو,
دھی دا سِر کيوں نیوا هووے
کيوں کوای سمجھے بھار وے بابُو,
جِس دِن ماں سی تُرگی مےری
اُس دِن هوای هار وے بابُو,
300 لَے کے گھر نُوں مُڑِآں
جِسدیآ دھیآں چار وے بابُو,
کوِتا جےکر سکی هُںدی تاں
رهِںدی تاابےدار وے بابُو,
لَے هُن جھگڑا مُّکا سمجھیں
اُّٹھ چّلے گواڈھوں ےار وے بابُو ۔
