وَےر پانیآں کمايا جاں پِآسِآں دے نال۔
اساں جِںدگی نُوں تورِآ دِلاسِآں دے نال۔
تُسیں ساںبھ رّکھو مهِک والے رںگلے گُلابی,
ساتھ اّک هی نِبھااُنگے چُماسِآں دے نال۔
تےرے سهِر دے باجار وےکھی وِکدی جمیر,
کِتے تولِآں دے نال, کِتے ماسِآں دے نال۔
آاُ اّج دے ادیب کولوں پُّچھیاے جناب,
کِوےں پّتھراں نُوں بھوریاے پتاسِآں دے نال۔
اسیں آپ وی ِاکّلے ساڈے راه وی ویران,
تُرے کَون بھلا جوگیآں اُداسِآں دے نال۔
اّج ٹُر گِآ تلی اُتے وَےن دھر کے,
جِنھے ٹھّگِآ سی ‘کےسی' کدی هاسِآں دے نال ۔
