بِرکھاں دی رات وِچ, چُّپ دے دےس وِچ
بںسی دی دھُنی وِچ, ڈُّبِآ,
تُردا اُه پّتھراں دی چُّپ نُوں لَے کے,
چّٹاناں تے چوگ چُگدے
پںچھیآں دے کرُنا وِچ رںگِآ-
کھويا درِآ دے واںگ
اڈول ےوگی دے واںگ,
پّتھر دا ابھِمان تکدا هر موتی دے وِّچوں,
آکاس وِچ کَوڑی مِّٹی دا رُوپ ساجدا—
درِآواں وِچ مِرگاں دی ڈار نسدی وےکھدا
پںکھیآں دے کھںبھ اّپنی تّکنی تے تولدا۔
چوبھدا کںڈا دُور دے مَےداناں دی هِّک وِچ,
دھِآن ماسُوم کردا جاںودا ساری جمین دا۔
مِّٹی دی هِّک تے کال اُّڈ اُّڈ کے مواے,
بِآن کردا جا رِها سبھناں دے سپھر نُوں۔
پُّچھدا جا رِها جِمیں نُوں
اسل وِچ کُّجھ وی ن پُّچھدا;
هر نجارے نُوں ےوگ وِچ بنّھکے
اُه پُّچھن جاں ن پُّچھن دی سهِنساهی نا' رّجِآ۔
اُه رّجِآ سهِنساهیآں
کھُداایآں دے نال
اُه لڑدا کھُداایآں دے نال
اُس نے بےسُمار ڈںگاں دے نال
جهِر وِچ ڈُّب ڈُّب
ِاک کھت لِکھِآ کںول-اهِںسا نُوں۔
ِاک کھت لِکھِآ هِںم سُںدری نُوں
لهُو-لُهان کِرناں دے نال۔
