وفا دی لکیر !
کِهڑا مِآر آ کے
مِنے ِاس دا چیر ?
جو سابت جهی تلی 'تے
کھِّلر رهی هَے ِاںج
وفا دی لکیر !
کِتھوں کُ کِنارا هُںدا هَے ڈوبُو ?
کَون سوچ ناپے
تے کَون کوای آکھے
کِ خِآلاں دے ورتن دی کِهڑی کُ هّد ?
ِاسنُوں لُںگھے نا کِتھوں کُ تک راهگیر ?
وفا دی لکیر !
کِنّے کُ نَےن نےڑے ?
کِنّی کُ زبان ساںجھی ?
تے کِنّی کُ هّتھاں دے بھخا دی هرارت
بدل دےںدی هَے تاسیر ?
وفا دی لکیر !
کِوےں ِاسدے وّڈھے نُوں
هور کرن گُوڑھا
اسںکھ کَول نِکلن
هوٹھاں دی هِّک چیر ۔
جِوےں لفزاں دے پوٹے وی
ِاسدا ناپ سکدے نے سریر !
وفا دی لکیر !
تے هُنے کسم کھان لّگی هَے
جیکن ِاه هیر
دےن لّگی هَے پاک دامن
مُهّبت دا سبُوت
اُتاںه نُوں مُوںه چُّک کے
نِکی جهی تلی تے
ِاںج هَے کھلوتی – وپھا دی لکیر !
تے کول جِوےں زامن نے پںج اُںگلاں
پںج پیر ۔
وفا دی لکیر !
