پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا,
اُس پار وسوں کوای ناں ساڈا۔
اُس پار وسے کوای چھاں ساڈی
اُس پار وسے کوای باںه ساڈی
کوای گرج, کوای چُّپ-چاں ساڈی,
اُس پار وسے ِاک ارج مےری
اُس پار وسے اسماں ساڈا-
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
جے سهُ درِآ نے چُّپ هواے,
جے ڈُوںگھے پَےںڈے گھُّپ هواے,
جے 'واج مےری دے رُّکھ مواے,
کدے دےس کدے پردےساں توں
کوای رو کے لوےگا ناں ساڈا-
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
ن راںجھن منّنا چینے 'تے
گّل کرنی هسر مهینے 'تے
سِر لهُو-لُهان لا سینے 'تے—
اساں پُّچھنا هال-هوال تےرا
جد جل-بل گِآ نِساں ساڈا—
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
ِاک چھُپِآ اّتھرُو تےگاں دا
وِچ ڈُّبِآ داگ پھرےباں دا
من ڈاڈھے بے-درےگاں دا,
سُن سُن گُجرات دی هُوںگر نُوں
کوای سُورج رهے رواں ساڈا-
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
تےری مِّٹی وِچ دستُور مِرا
اےتھے سُّٹِآ تےگاں نُور مِرا
اےتھے هويا کَول جرُور مِرا,
تےرا جںم جںم سهِر لاهَور وسے
جرا دّسنا کِوےں سُهاں ساڈا-
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
هے سِدک-کُهرام دی رات هَے !
بس چڑھن-چھِپن دی بات هَے,
ساڈا لهُو نجر دی جات هَے,
جو ساه اسوار نُوں مِلِآ نهیں
اُه سمجھ ن سکے تھاں ساڈا-
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
گُجرات دے پُلاں نُوں توڑ کے
تےگاں دے آکھری موڑ 'تے
اسیں کُوکے جان نِچوڑ کے,
سُن مُرسد تےرے پّتناں 'تے
پِآ دِسے ن کوای مکاں ساڈا-
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
تےرا بُّت پھڑِآ ِاک نجر وِچ
اسیں سُّتے سهِر بے-کدر وِچ
تےرے گھوڑ دی پَےڑ دی پھجر وِچ,
کدے آ جمرَود دے وّلوں تُوں
ِاک دّس جا کوای گِراں ساڈا—
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
پِآ گرد دا لٹکے کھںجر هو,
پِآ لهُو نِچوڑے اںبر هو,
مُڑ گهِرا هويا بںجر هو,
سںگ مُرسد تُرے پھرےب کوای
پِآ دِسے نسیب بے-ناں ساڈا—
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
راه پُّچھِآ سهِر لاهَور های,
تےرے کاسے جِگر دا دَور های,
کوای بهُت پُرانا تَور های !
بهُوں پُستاں تےگ لُکا ساڈی
جا وّجنا سِکھر نِساں ساڈا-
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
هاں! دھمک مُّٹھی وِچ تےگ دی هَے,
گّل ساه رگ والے وےگ دی هَے,
آ لٹکی بُوںد پھرےب دی هَے,
مےرے نِهکلںک دے راهاں 'تے
رو هويا اٹک اگاںه ساڈا-
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا۔
پِآ وسدا رهے جھناں ساڈا,
اُس پار وسے کوای ناں ساڈا۔
