مَےں مرجاں تے سنے لیراں هی مِّٹی وِچ دبا دےنا
کِسے نںگے نُوں مےرے کفن دے کّپڑے پُآ دےنا
نا کرنا کرنا دسواں چالھیآ نا روٹیآں دےنا
کِسے بےوا دا ٹھںڈا هو گِآ چُّلھا بھکھا دےنا
ِاه دھرتی هو گای مهِںگی بچا کے گور دے پَےسے
کِسے اَوتر نکھّتر نُوں کوای کھوکھا لوا دےنا
نُها کے کی کروگے جد مَےں کھےه دے وِچ هَے کھےه هونا
امن دی کلم لا کے اُس نُوں پانی ِاه لا دےنا
نا لَےنا کَوڑا وّٹا بھّتیآں, ماڑے شریکاں توں
دبا کے آاُںدِآں ای سوگ دی پھُوڑھی چُّکا دےنا
جے مَےنُوں کرن لای وّڈا تُساں کرزا ای چُکنا اَےں
کِسے بابل دے وِهڑے 'چوں بّس ِاک ڈولا اُٹھا دےنا
لِکھن مِّتر جے چِّٹھی سوگ دی دُوروں تے منّ لَےنا
مرے دا مُوںه نا جے وےکھن, نا گّلاں نُوں هوا دےنا
مےرے جُّسے دے هِّسے وںڈ دےنا کںم جے آ جاون
کِسے انّھے دیآں اّکھاں نُوں مےرے نُور لا دےنا
لِپاای هر ورھے کبراں دی کر کے وِچ مُهّرم دے
مےری دھرتی دی مِّٹی دی نا زرخےزی مُکا دےنا
کوای پُّچھے کی هويا? کِوےں مويا تے کِاُں مويا?
مےری گںدی جِهی کٹڑی 'چ مےرا گھر وِکھا دےنا
لڑاای کَومی, مزھبی, رںگ نسلاں دی مُکاون لای
مےری مِّٹی دی مهِںدی نُوں هواواں وِچ اُڈا دےنا
کدے مِهنتکشو ! جے ےاد آ جاواں سواباں لای
تے زرداراں نُوں مِل کے اےس دھرتی توں مُکا دےنا
