ٹھری پَون پوه دی وے مِّترا
جھناں دی هِّک وِچ دھّسدی۔
کھِّچ کھِّچ باهواں کملیآں
آسک دی جُآنی کّسدی۔
تَےںڈی چاننی تے مّسِآ جهی چُنّڑی
پَوناں دیآں کاںگاں تے مےلھدی
هِّکاں نُوں گھُّٹاں ڈھولنا
اںگِآراں دی جھڑی وسدی—
نِّگھا هويا جھناں وے مُںڈِآ
لهِراں دی هِّکڑی لّسدی۔
وے جاںگلی چھَےل چھبیلِآ۔
ماگھ دا ٹھّکا وگدا !
جھناں دے تُپکے تُپکے تے
مِرجے دا تیر وّجدا-
بھُآٹنیآں کھا کھا اںبر توں
ٹھّکا لهِراں تے ڈِّگدا۔
وِنّھِآ روم روم ِاس اُّڈنے سّپ دا
وان جّٹ دا گّجدا !
پَون وی چُّپ, بولی وی چُّپ !
هینی راکھ هی رهِ گای دُولِآ,
سَوں گِآ تیراں 'چ وّگدا
چںگھِآڑدا درِآ اّگ دا۔
آيا وے بےلِآں دے مالکا
سمیر دا گھوڑا بھّجدا۔
وے جاںگلی چھَےل چھبیلِآ۔
