وے پِآر وی مےرا اے, تے دِل وی مےرا اے۔
بھاوےں تُوں بےوفا, پر تُوں وی مےرا اےں۔
مےرے ساه وی تےرے نے, مےرے چاا وی تےرے نے۔
مَےں تُردی تےرے وّل, مےرے راه وی تےرے نے۔
تُوں دِلوں کّڈھ گِآں اے, پر مَےں نهیں کّڈھِآ۔
تُوں چھّڈ گِآ روںدی نُوں, پر مَےں نهیں چھّڈِآ۔
شَےری تُوں بے-کدرا, مےری کدر نا پاای وے۔
دےکھے بِنھ لںگھ جانَےں, جِوےں لںگھدا راهی وے۔
تَےنُوں مِل گِآ هور هوناں, مےری رُوه تڑپھاای وے۔
جِسم هںڈھا کے چھّڈ گِاَےں, بِنھاں گّل دی لڑاای وے۔
تےرا دھوکھا وی مےرا اے, ِاشک انوکھا وی مےرا اے۔
مُڑ آ جا تُوں سّجنا, مَوکا هی تےرا اے۔
تےری غلتی مےری اے, بےوفاای وی مےری اے۔
مےرا تاں ِاّک تُوں هی, ساری خُداای تےری وے۔
