وےدنا هاں, مهِک هاں, اهِساس هاں ۔
دُور رهِ کے وی مَےں تےرے پاس هاں ۔
رُوه سدا مُردے دِلاں وِچ پھُوکدی
اںت ساه تک زِںدگی دی آس هاں ۔
پربتاں توں آ رهی نیلی ندی,
پانیآں وِچ دھڑکدی مَےں پِآس هاں ۔
روز بھُل جاںنَےں تُوں مےرا نام هی
آکھدَےں پھِر, مَےں تےرے لای کھاس هاں ۔
ڈولِآ نا جو تُوپھاناں وِّچ کدے,
مَےں وپھا دا دیپ, مَےں وِشواس هاں۔
تھل دے سپھِآں 'تے جو سّسی لِکھ گای,
مَےں مُهّبت دا اُهی ِاتِهاس هاں ۔
