دُنیآں دے لوکو وے, دھرتی دے جاِااَو وے ۔
ِاّک گیت سُناواں مَےں, ِاّک بات سُناواں مَےں ۔
جو درد کهانی اے, پر سبھ دی ساںجھی اے ۔
دُنیآں دے لوکو وے, دھرتی دے جاِااَو وے ۔
اُس پار سمُںدر وِّچ, ِاّک ناگ وسےںدا اے ۔
جو بڑا زهِریلا اے, جنتا دا وَےری اے ۔
اُه پّچھم وِّچ رهِںدا, اسی پُورب وِّچ رهِںدے ۔
اُه اَوس کِنارے 'تے, اسیں اےس کِنارے هاں ۔
پر پھِر وی ڈر اُسدا, پُورب دی دھرتی نُوں ۔
دُنیآں دے لوکو وے……………………
اُه اَوس کِنارے 'تے هَے زهِراں گھول رِها ۔
ِاس دُدھیاے پانی وِّچ, امناں دے ساگر وِّچ ۔
تے گھول-گھول زهِراں ساڈے وّل گھّل رِها ۔
دُنیآں دے لوکو وے, جاگو وے سںبھلو وے ۔
دُنیآں دے لوکو وے……………………
تُهانُوں سهُں کھےتاں دی, تُهانُوں سهُں بّچِآں دی ۔
تے سهُں اےشیآ دی, پُورب دی دھرتی دی ۔
ِاّک سوٹا اےکے دا, آپنے هّتھ پھڑیاے وے ۔
تے اُس کِنارے جا, فنیار دے جڑیاے وے ۔
دُنیآں دے لوکو وے……………………
اُس اےس سمُںدر وِّچ, جو زهِر مِلاای اے ۔
جو کهِر مچايا اے, جو مَوت رلاای اے ۔
پی اںمرِت اےکے دا, زهِراں سبھ چُوس لایاے ۔
زهِراں سبھ چُوس لایاے, پانی نُوں دھو سُٹیاے ۔
دُنیآں دے لوکو وے, دھرتی دے جاِااَو وے ۔
