ویر تُوں کُںجاه دا اےں ?
تےرا ناں شریف اے ?
اّگے ای مَےں آکھدی ساں لگدا تے اُها اے ۔
اّج کِها نےک دِهاڑا اے,
رّب نے بھرا مےل دِّتا اے ۔
مُںڈِآ ِاه وےکھ تےرا ماما اےں ۔
مَےنُوں تُوں سِںنجانِآ نا هووےگا ۔
کدی نِّکے هُںدے رل کے تے اسیں کھےڈدے هُںدے ساں ۔
مےرا ناں نِآمتے وے ۔
مِهر 'نُور دین' دی مَےں دوهتری آں ۔
مِلدِآں دے ساک نے تے واںهدِآں دے کھُوه نے ۔
کدے ورھا ورھا اَوتھے جا کے رهِ آاُںدی ساں ۔
هُن اُنھاں تھاواں نُوں وی تکنے نُوں سهِکنی آں ۔ ۔
مےرے توں پتا ای جے مامی ساڈے نال افسوسی اے ۔
ویر دّس ! مےرا ِاهدے وِچ کی کسُور سی ?
نانکِآں نالوں مَےنُوں چںگی تھاں کِهڑی سی ۔
ماپِآں دے اّگے پر دھیآں نهیں بولدیآں ۔
وّجے هواے شرم دے جںدرے نا کھولھدیآں ۔
اُنھاں نُوں جںمِآں توں اّگے شَے کِهڑی اے ?
اُنھاں دا اُه بُرا کدے مںگ نهیں سکدے,
تھُڑھاں ترسےوِآں 'چ اُںج تِلک پایدا,
اّکھیآں پيو نُوں جدوں هار دے گایآں سن ۔
دُّکھاں دیآں ساڈے اُتے 'واایں' جھُّل پایآں سن ۔
نانکے وی کنّی کھِسکان لّگ پاے سن ۔
مِل کے تے,
کھِڑن دی تھاوےں کُملان لّگ پاے سن ۔
اسیں کّچی آوی ساں تے اّگ پای بُّجھدی سی ۔
اَوس وےلے جدوں کوای گّل وی نا سُّجھدی سی ۔
هر شَے چھّڈ گای ۔
اےس دے پيو مےرے پيو دی باںه نّپ لای ۔
مرن لّگا اُس نُوں زُبان اُه دے گِآ ۔
ٹھیک اے جے مےرا اُهدا اُمر وِچ هان نهیں ۔
پر ویر آپ تُوں سِآنا اےں ۔
جِهڑی دھی نُوں ماپِآں دی کیتی دی پچھان نهیں ۔
اُه وی ِانسان نهیں ۔
مَےں تے لَے کے بهِ گای ساں اےس خِآل نُوں ۔
جاگ لاای,
سَوکن دے پیتے هواے دُّدھ دے هںگال نُوں ۔
رّب مےرا سبر کبُول کر لیتا اے,
مَےنُوں ِاه چنّ جِها پُّت دے دِّتا اے ۔
لَے پھےر مَےں تے هُن ِاتھے لهِ جانا اےں ۔
تُوں وی اج کی هويا اّج اےتھے لهِ بهُ کھاں ۔
ِاک رات بھُّلی هوای بھَےن دے وی کول چّل رهُ کھاں ۔
اّچھا جّگ جِاُںدِآں دے مےل نے ۔
مےرے ولوں سبھناں نُوں بهُت بهُت پُچھناں ۔
