وےلا آ گِآ هَے هُن
تےرے کھاباں نُوں وی کوای نام دِآں
تےرے بولاں نُوں وی کوای شام کهاں
لهُو نال رںگاں تےری رُوه نُوں
تےرے ارماناں نُوں وی سلیب تے ٹںگ سلام کهاں -
مَےں شبدبلی
بُّجھ لَےںدا هاں هِّکاں
ٹوه لَےںدا هاں ساه
بهُت چِر هويا
تےرا سینا تڑپھدا دےکھِآ
تےری رات دےکھی بھٹکدی
سِتارے سن تےرے تھِرکدے
رُوه تےری کںبدی رهی
کھںزر مےرا وی پِآسا هَے چِراں دا
ِاس توں ودھیآ پهِر کِهڑا هووےگا
کِهڑا هووےگا رَوشن دِن-
تَےں کالیآں راتاں چ لِکھیآں
کای بےگُناه کهانیآں-نهِراں, کِّکراں نےڑے
مَےں سُورج ساںهوےں
سِر مںگاںگا تےرا-
دےکھ اّج تےرا وی سنمان هونا هَے
تےری هِّک نُوں هواواں نے گولیآں چ پرونا هَے
ِاهناں راهواں دا سںتاپ سُن
مارے بوٹاں کول
اّج تّک بَےٹھیآں بھُّکھیآں پِآسیآں
چِڑیآں دا وِرلاپ سُن
جو کدے سُنّھے آلھنِآں چ نا پرتیآں
اَےںوے کاهلا نا پَے-
اےنا بےسبر نا هو-
اّج مَےں تےری آکھری کھاهِش وی نهیں پُّچھاںگا
بل لَےن دے چِکھاواں
ٹھںڈھے هو لَےن دے سِوے
تَےنُوں وی بخشاںگا مَےڈل
گولیآں دی کِناری فرےم جڑھا کے
کھِتاب سُّٹاںگا بنےرے توں کُرلاںدیآں رُوهاں هّتھوں
جھولی کھولھ کے رّکھیں
دِّل تھںم لایں جرا
سِر اُتاںه کر تاج سجاواں
تےرے وی سُپنِآں چ کوای چنّ مڑاںواں
تےری پڑھ لای هَے مَےں هِّک
تے مّّتھے دی لکیر
ِاس وِچ لِکھِآ جو تےرے جوگا
مےری لِکھےگی شمشیر
چّل هو هُن تِآر
سلیب اُڈیکدی هَے
کںبدا کِاُں اےں
ساه کِاُں نهیں گّلاں کردے تےرے
هّتھ کِاُں نهیں کردے اَےلان-
'کِ ختم کر ديو ِاه اوازاں'
ارز پھرِآد نا کریں
نا تُوں کِسے دی سُنی سی
نا مَےں تےری اّج کوای سُننی-
سماں بهُت گھّٹ هَے-
مِل لَے آپنے رهِبراں نُں
دھِآ لَے پَےگںبراں نُوں-
دےکھ لَے آپنے بّچِآں وّل ِاّک وار
جِوےں مےرے ےاراں دے ننّے وِلکدے رهے-
تےری هِّک دی واری هَے-
لّکھیں سُنّھے گھریں دریں دیوے جگنے نے-
اّج بھَےناں نُوں رّکھڑیآں لای باںهاں مِلنگیآں
کِسے باپُو دا ِاّک هااُکا واپِس آاےگا
بھّجیآں وںگاں چ چھنکار مُڑےگی اّج-
وےلا آ گِآ هَے هُن
