وےلے ِاںج دا کر چھّڈِآ اے, بال کرخت نهیں هُںدا ۔
وےکھ لوےری کُوںبل دے وِچ, کںڈا سخت نهیں هُںدا ۔
دھُّپاں نال گُزارا کر لای, گُوڑھی چھاں نا بھالیں,
اساں همےشا تّکِآ بوهڑاں هےٹھ درخت نهیں هُںدا ۔
دوش مُکّدراں نُوں کِاُں دےواں, هّتھیں سبھ کُجھ کرکے,
بںدا ماڑا هو جاںدا اے, ماڑا وخت نهیں هُںدا ۔
پیںگھ دے واںگُوں پھّٹے تے چڑھ, جانا ساایں لوکاں,
تُوں خبرے کی سمجھ لِآ اے, تختا تخت نهیں هُںدا ۔
دُنیآ داری دے وِچ رهِ کے, مےرے ورگا بںدا,
کِںج جُداای ِاک کر چھّڈِآ هُن دو لخت نهیں هُںدا ۔
ازلوں 'انور' نال جو هُںدا آيا تّکِآ سبھناں,
ابداں تیکر جان دا رّبا, مَےتھوں وخت نهیں هُںدا ۔
