وِّچ هنےرِآں لّبھدی پھِر هُن, کر کر لںمے هّتھ ۔
روشنیآں وِّچ آپ گُآای, تُوں سونے دی نّتھ ۔
کَون آں تَےنُوں کِّتھے مِلِآں, دےواں کیه جواب,
ےاداں دی پوتھی دے بهِ کے, پِچھلے ورک اُلّتھ ۔
دُور اُفک تے مِل جاںدے نے, دھرتی 'تے اسمان,
اپنا آپ پچھانن خاتر, ارشوں تھّلے لّتھ ۔
ِاک ِاک لُوں مُّڈھ زخم هزاراں, دِلبر دی ِاه دےن,
سدیآں دا سرمايا بن گای, گھڑیآں دی گل گّتھ ۔
سّجناں دے دُّکھاں درداں وِّچ, هُن دِلجوای لّبھ,
کھَورے کّلھ هووے نا هووے, ِاه ےاراں دی سّتھ ۔
کالی کںدھ اُسار وِکھالن, نھےرے دے وسنیک,
چڑھدے وّلوں چڑھدی آوے, اُه سُورج دی رّتھ ۔
'وا دی سُولی چڑھکے کھِڈںدی, پھُّلاں دی خُشبُو,
هس هس مَوت هُلارا لَےںدے, 'کاشر' جهے سِر لّتھ ۔
