سالاں بھر تڑپ کے تےرے لای
مَےنُوں بھُّل گای هَے چِراں توں, آپنی آواز دی پچھان
بھاشا جو مَےں سِّکھی سی, منُّکھ جِها جاپن لای
مَےں اُس دے سارے هرف جوڑ کے وی
مساں تےرا نام هی بن سکِآ ۔
مےرے لای ورن آپنی دھُنی کھو بَےٹھے بڑے چِر دے
مَےں هُن وی لِکھدا نهیں-تےرے دھُپیلے اںگاں دی سِرپھ پرچھاای پھڑدا هاں
کدی وی اّکھر مےرے هّتھاں 'چوں
تےری تسویر هی بن کے نِکلدا هَے
تُوں مَےنُوں هاسل اےں (پر) کدم بھر دی وِّتھ نال
شاِاد ِاه کدم مےری اُمر توں هی نهیں-
مےرے کای جنماں توں وی وّڈا هَے-
ِاه کدم فَےلدے هواے لگاتار
مّل لاےگا مےری ساری دھرتی نُوں
ِاه کدم ناپ لاےگا موياں آکاشاں نُوں
تُوں دےش هی رهیں
مَےں کدی پرتاںگا جےتُو دے واںگ تےریآں جُوهاں وِچ
ِاه کدم جاں مَےں
زرُور دوهاں 'چوں کِسے نُوں کتل هونا پاےگا
