مَےں تاں هُن تک سمجھدا ساں,
تُوں مےری واکپھ توں ودھ کے کُجھ نهیں !
اَےوےں دِل پرچان لای
سرد ساماں 'چوں کدی
نِّگھے نِّگھے پل چُرا لَےںدے رهے۔
لالسا جِسماں دی سی
جاں وِهل دی تلکھی گھٹا لَےںدے رهے۔
آپنی ِاه واکپھی مےرے لای,
سّجرا پھُّل کوٹ دے کالر تے جِّکن ٹںگِآ,
آپنی ِاه واکپھی تےرے لای,
جِس ترھاں والاں دی ِاک بنتر نویں۔
ِاس توں ودھ کے کُجھ کدی چاهِآ نهیں
نا کوای رُوهاں دا ناتا
نا کوای اُمراں دی ساںجھ۔
کھُد وپھا نُوں پالِآ نهیں,
تےرے اّگے وی وپھا دا واستا پايا نهیں۔
آپنی ِاه واکپھی
جانو بّس دا سپھر سی۔
اّج تےرے نال کوای هور واکپھ دےکھِآ,
دےکھِآ اّج تےرِآں والاں دی بنتر هور سی۔
ِاس ترھاں هُںدا نهیں کوای اُداس,
کوٹ دے کالر دا پھُل مُرجھان تے,
جاپدا هَے جِس ترھاں
جِںدڑی ساری دی ساری هو گای هَے سّکھنی۔
مَےں تاں هُن تّک سمجھدا ساں
تُوں مےری واکپھ توں ودھ کے کُجھ نهیں۔
