نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں سُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
ِاس دھرتی, سُورج توں پهِلاں دا, ساِاد,
انںت کال تّک, کِنّی اُمر, وکت۔
نا تےری جِںدگی مَےں جانا, نا مےری جِںدگی تُوں جانے,
پر سبھ دی جِںدگی وےکھدا اے, ِاه وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
ِاهناں وےداں وِّچ, پُرانا وِّچ,
هر گّل وِّچ مِلےگا, جِکر وکت۔
کوای داستاں, کِسے دی سُرُو کرے,
سُنااُںدا کهےگا, گّل هَے, اُس وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
جدوں-جدوں وی مالک دے در هوایاے,
پتا لّگے نا بیت جااے, کدو وکت۔
مهِبُوب, مهِبُوبا, دے ساهمنے بَےه,
کهے رُک جاه, جاه نا, اّگے وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
دےه ِاتفاک, دِلاں نُوں جوڑدا اے,
پاوے وِچھوڑا'اُڈااے بھُّجے تِّتر', ِاه وکت۔
دِلاں, بھُّل کے ماڑا نا کر بَےٹھی,
جو بیت گِآ مُڑ نا, آوے وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
وکت پھرشو, چُّک لَے جاوے, ارش,
دھرتی, پَےراں تھّليوں کھِّچ, لَےںدا وکت۔
تَےنُوں کُّجھ نا کُّجھ سِّکھا دِںدا,
بھاوےں باجی 'چ' دےوے هار, ِاه وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
گّل, سّجن, ےار دی کر لایاے,
گّلاں کرن دا جےکر, مِلے وکت۔
وےهل مِلے, ِاّکلِآ بهِن دا جے,
ےاد, ےار دی تَےنُوں, لِآاُ وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
'ماں' بنکے رّب بچا لَےںدا,
'سںت' منّدے, ساڈا وی پِاُ وکت۔
دِن رات کماای وِّچ لین رهِںدے,
جان دِںدے نا اّگے نُوں, وےهلا وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
اُس رّب تے وکت دی کدر سِّکھ لَے,
وکت آاُن تے, جو چاهیدا دےوے, ِاه وکت۔
کوای اهِسان کِسے نے کیتا سی,
سںدیپ بھُّل نا جاای تُوں, اُه وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
مَےں جو کردا, مےری سُوچی رّکھے,
کُّجھ وی جھُوٹھ نا دّسدا, ِاه وکت۔
اسیں وِّچھڑے کدے تاں مِل جاایاے,
کرا پھرِآد 'رّبا' آوے, اُه وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
ِاّچھا رّکھ کے جیآ, مِلن چںگے دی تُوں,
وکت آاُن تے, جرُور مِلااُو, وکت۔
کُجھ سِّکھنا 'پُورن سںتاں' دے در جاای,
منّ هوایآ تاں جان نُوں, مِلُو وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
آشا منّ وِّچ رّکھ, دِلا ڈولی نا,
کُّجھ وکت لای هُںدا, 'وکت'گرهِن وکت۔
چوٹاں مار-مار تَےنُوں تراش کر ديو,
بنااُ پّتھرو مُورتی, ِانسان وکت۔
نا تُوں جانے, نا مَےں جانا,
کِتھوں شُرُو, کِتھے کھتم, وکت۔
