واریآں ِاشک مَےدانے آخر پُّگیآں نے ۔
اسیں وی بےلے دے وِچ پاایآں جھُّگیآں نے ۔
باغاں دے وِچ رَونک هُسن خِآلاں دی,
پھُّل نهیں ِاه مےریآں سّدھراں اُّگیآں نے ۔
باغاں اُّتے گِرجھاں چیلاں کابز نے,
دُور نِمانے بھَور تے کھُمرے گھُّگیآں نے ۔
ریجھاں دی جو ڈار سی مےرے سینے وِچ,
هِجر بلا نے ِاک-ِاک کرکے چُگیآں نے ۔
هُن کِاُں 'آشِک' تھل برےتے گاهُںدا نایں,
باراں پالن والیآں اّکھیآں سُّکیآں نے ۔
