پھےر تَےنُوں ےاد کیتا
اّگ نُو چُںمِآں اساں
ِاشک پِآلا زهِر دا
ِاک گھُٹ پھِر مںگِآ اساں ۔
گھول کے سُورج اساں
دھرتی نُوں ڈوبا دے لِآ
تارِآں دے نال کوٹھا
گگن دا لِںبِآ اساں ۔
دِل دے ِاس درِآاُ نُوں
اّج پار کرنا هَے اساں
اےس ڈاڈھے جّگ دے
لهِںگے نُو پھِر چھُںگِآ اساں ۔
پھےر چںبا سُپنِآں دا
رات بھر کھِڑدا رِها
ِاشک دی اےس دھُنکھنی تے
اُمر نُو پِںجِآ اساں ۔
