زِںدگی کِتاب بن
پنّا هَے پڑھا گای
بڑا کُجھ راهے جاںدے
مَےنُوں هَے سِکھا گای
دّس گای کِںجھ گّل
پھُّلاں نال کری دی
کِسے لای جان کِوےں
تلی اُّتے دھری دی
’کّلے-کارے بَےٹھ کِّداں
هوا نُوں هَے مانیں دا
ِاه دُنیآں هَے مےلا
جِںد بُلبُلا پانی دا
آتِش دی آب وِّچ
هُںدا ڈاڈھا سےک اے
جو مےٹِآں نا مِٹدے
اَوهنُوں کهِںدے لےکھ اے
دںبھی بن کدے نهیں
وِشواس توڑی دا
پانی انمول هُںدا
اَےوےں نهیں روڑھی دا
رُّکھ جد تّک جِاُںدے
تد تّک ساه نے
مُشکِلاں وِّچوں بیبا
نِکلدے راه نے
نیںد ’چوں جگااُن لای
کُںڈی کھڑکا گای
سوچاں دی پتںگ والی
ڈور نُوں پھڑا گای
زِںدگی کِتاب بن
پنّا هَے پڑھا گای
