ماں-بولی ماں ساڈی
ماں- بولی ماں ساڈی,
کرو ستِکار سارے,
آاُ رل مِل کے تے,
گّل ِاه وِچاریاے۔
ماں دا ستھان کِوےں,
چاچی ماسی لَے سکے,
دِل وِچوں ماں-بولی
کدے نا وِساریاے۔
گُرُوآں دی وروساای,
سُوپھیآں نے مان دِّتا,
کویآں کویسراں نے
ِاس نُوں دُلارِآ۔
ڈھولے, ٹّپے, ماهیاے,
لوک-گیتاں وِّچ گُوںجدی ِاه,
باکی ِاهدے کِّساکاراں,
رُوپ نُوں سِںگارِآ ۔
سهِد نالوں مِّٹھڑی ِاه,
کنّاں وِّچ رس گھولے,
بول-بول رّجیاے نا,
ِاس دا جواب نهیں۔
پںجاں درِآواں والی,
پهُںچی پار ساگراں توں,
جھںڈا گّڈُو چنّ 'تے,
اّگے دا هِساب نهیں۔
بےمُّکھ هون والے,
ماں نُوں وِسار کدے,
آںٹی دے کںدھاڑے چڑھ,
سُّکھ نهیں جے ماندے۔
هیرِآں-جواهراں اتے,
موتیآں نُوں چھّڈ کے تے,
اَےوےں روڑاں والا پاے,
گھّٹا نے اُه چھاندے۔
نانک پھرید,باهُو,
بُّلھے اتے وارِساں دی,
بھاسا ِاه دُنیآں 'تے
دسوےں ستھان 'تے۔
دِلاں اُّتے راج کرے,
بن پٹرانی چڑھی,
نجمی تے پاتراں جهے,
پُّتاں دی جُبان 'تے۔
بولی ساڈی مان ساڈا,
ِاهو پهِچان ساڈی,
پڑھیاے پڑھاایاے ساڈا,
ِاهو وِسواس اے۔
ساد تے آباد رهے,
جُّگاں تّک گُوںجدی,
سّچے رّب اّگے,
'اَوٹھی' ِاهو ارداس اے۔
