کِهڑے پاسے تُر پایآں اے زوانیآں۔
کِڑاں کّڈدے پتا نهی کھاندانیآں۔
کوای پتا نی" کی نفے اتے هانیآں۔
گھُوکی سَوں رهیآں کھّلاں سرکاریآں۔
ماں دا شےر پُّت مارکے, شرےآم لَےدے وےکھو جُںمےواریآں۔۔
ِانسانیات مر گای سریر چو"
بَو آوے هُن ایرکھا دی شیر چو"
بےوفاای جھاکے اّکھیں ڈُّلے نیر چو"
ساڈی غَےرت نُوں کھا گایآ بِماریآں۔
ماں دا شےر پُّت مارکے, شرےآم لَےدے وےکھو جُںمےواریآں۔۔
کِنّاں اَوکھا باز اُّڈدے نُوں سّٹنا۔
بڑا مهِںگا نام جّگ اُّتے کھّٹنا۔
کِنّاں سَوکھا گھر وّسدے نُوں پّٹنا۔
کھڑک گایآں نے کنُونّ دیآں باریآں۔
ماں دا شےر پُّت مارکے, شرےآم لَےدے وےکھو جُںمےواریآں۔۔
کی ماں دا پُّت سَوکھا مَوت وّلے جھوکنا۔
کِنّاں سَوکھا پھاِار هِّک وِّچ ٹھوکنا۔
کِنّاں اَوکھا هو گِآ اے سبھ روکنا۔
بںدے وِّچو بںدا لا گِآ اُڈاریآں۔
ماں دا شےر پُّت مارکے, شرےآم لَےدے وےکھو جُںمےواریآں۔۔
پںج-آب آيا نزراں دی داب 'چ
نِّت روز لاشاں تردیآں جھُناب 'چ
دم دِّسدا نهی 'سّتِآ' نواب 'چ
تےرے هّتھ هُن ڈوراں رّبا ساریآں۔
ماں دا شےر پُّت مارکے, شرےآم لَےدے وےکھو جُںمےواریآں۔۔
