نو وِآهُتا جوڑے نُوں
مَوسم سُهاونا لّگ رِها
ٹھںڈھک وِّچ
ِاّک دُوجے دا نِّگھ
پِآر دی گرمجوشی
نُوں مّٹھا مّٹھا سےک دِںدا
کِسان وار وار دےکھدا
جو میںه
پھسل نُوں گھيو واںگ لّگ رِها سی
بهُتات هون تے
فسل دی تباهی دا کارن بن رِها
نَوکری پےشا خُش هَے
شنیوار اَےتوار دے میںه توں
پتنی نُوں پکَوڑے بنااُن دی
سلاه دے
هّسدِآں دوست نُوں کهِںدا
ساڈی کِهڑا پھسل بھِّجدی
دفتر وِّچ بَےٹھی مَےڈم
نالدیآں نُوں کهِںدی
شُکر هويا ٹھںڈھ پای
کوٹ پا هو گاے ِاس وار
ِاّک دو دِن هور پَے جاوے
مےرے دو نوےں رهِںدے پااُن والے
چِںاَودی جھُّگی وِّچ
نِّکے نِّکے بالاں نُوں
گھسے هواے کںبل نال
وار وار ڈھکدی
دِهاڑیدار اَورت
کوسدی میںه نُوں تے رّب نُوں
ٹُّٹ جو گای دِهاڈی
مریال جِها کُّتا
دُبکِآ بَےٹھا
جھاڑیآں وِّچ
دو دِناں دا بھُّکھا
مَوسم توں بےهال
دےکھ تاں سُورج دا راه
سُآنی پرےشان
کای دِناں توں پَےںدے میںه نے
کّپڑے سُّکن هی نهیں دِّتے
کمرے وِچ تھاں تھاں پاے
سِّلے کّپڑے
دِںدے دی ٹھںڈھک دا اهِساس
رِکشا چالک وےکھ رِها راه
کِسے سواری دا
مِل جاوے جے کوای سواری
لُون نال روٹی دا
ِاںتزام هو جاوے
کلّب وِّچ بَےٹھے اپھسر
وِسکی دی بوتل کھولھ
لَے رهے آنںد
ٹھںڈھے مَوسم دا
پارکِںگ وِّچ کھڈھے ڈراایور
من وِّچ کاهلے
گھر جا کے کھولھنگے
دےسی دارُو دی بوتل
سرهّد تے ڈِاُوٹی دے رِها
فَوجی جوان
هَےران پرےشان
ٹھںڈھ نال بےهال
تنِآ هويا
پھرج لای
