چنّ چاننی رات هووے۔
پِآراں والی بات هووے۔
دُنیآں توں دُور کِتے,
آپنی مُلاکات هووے۔
مےرے کھُردرے هّتھاں دے وِّچ,
تےریآں زُلپھاں دی خَےرات هووے۔
ازلاں توں ترِهااے جںگل 'تے,
تِّپ تِّپ جِاُں برسات هووے۔
آشک دی جھولی 'چ مهِبُوب دے,
مَےں سوچاں کِ دیدار دی سَوغات هووے۔
مےرے ِاشک دی سزا کِ جھّلیاے سمجھے نا
تےرے نَےناں وِچلی هوالات هووے۔
تےرے سُرخ بُّلاں نُوں چھوه کے,
هوا وی مهِکن لّگدی اے,
مےرے وےںهدِآں وےںهدِآں هی
اکسر اَےسی کرامات هووے۔
تےریآں گُلابی گّلاں دا کالا تِل,
مَےنُوں آپنا آپنا لگدا۔
جِوےں سوَےچ نال جنماں جنماں دا,
تےرا کوای تالُکات هووے۔
