(سارے جهان دیآں دھیآں دے ناں)
مَےں جد رِستِآں دے کھُسک مارُوتھل وِّچ
بھٹکدا بھٹکدا تھّک جاںدا هاں
هر رِستے دے سوارتھی ,بناوٹی نِرموهے وتیرے توں
اّک جاںدا هاں
سبھ ساکاں ‘توں وِسواس اُّٹھن لّگدا هَے
من ڈولن لّگدا هَے
ِاکلاپے دے چّکروِاُو وِّچ پھس
اُداس هو جاںدا هاں
تاں
وِدےساں وِّچ بَےٹھی دھی دا پھون آ جاںدا هَے
پتا نهیں اُسنُوں ماں واںگ بِنا دّسے
دُّکھ دا کِوےں پتا لّگ جاںدا هَے
لگدا رّب نے دھی نُوں
ماں توں بچی مِّٹی نال بنايا هَے
اُه جد پھون کردی هَے
بچپن دیآں ماسُوم
ےاداں چےتے کردی هَے
سِهت دا خِآل رّکھن دی تاکید کردی هَے
نِّکی نِّکی گّل دا فِکر کردی هَے
گّل گّل تے وِےوگ وِّچ بیتدی جا رهی
هےاتی تے هاُکا بھردی هَے
هِزر وِّچ اّکھاں نم کردی هَے
مَےنُوں جاپدا هَے
اُه آپنیآں چھلکدیآں اّکھاں دے
پاکِ سپھاپھ پانی نال
اُه رِستِآں دے سُّکدے جا رهے
رُّکھاں دی سےںجی کردی هَے
موهوںتی کِنمِن بن ورھدی هَے
رِستِآں توں مےرے ڈول رهے من لای
ڈھارس بن کھڑھدی هَے
جدوں اُه ِاںج کردی هَے
مےری آتما ساهدی بھردی هَے
کِ سارے رِستِآں دے سبجے تے
اجے سوکا نهیں پِآ
رِستِآں دے مارُو رےگِستان وِّچ وی
کوای کوای بُوٹا هرا هَے اجے وی
دھیآں ورگا
نِرول نِرچھل پِآر نُوں ناں دےن جوگا
رِستِآں دے نِّت دِن پھَےلدے جا رهے
رےتیلے پتھریلے پٹھاراں وِّچ
تپدیآں تِّکھڑ دُپهِراں وِّچ
سِر جوگی چھاں دےن جوگا
پتا نهیں دھرتی کِسے دھَول دے سِںگاں تے
ٹِکی هوای هَے کِ نهیں
پر بےگرج نِرچھل پاکِ پِآر دے
رِستِآں دی دھرتی
جرُور دھیآں نے تھںمھی هوای هَے ۔
