اکسر لوکاں نُوں مَےں تاں وےکھِآ هَے,
پیڑاں هسرتاں دِلیں لُکاای پھِردے ۔
داغ سَےںکڑے ساڑے تے ایرکھا دے,
وِّچ سینِآں دے ڈُوںگھے لاای پھِردے ۔
دوںه دِناں دی آرزی زِںدگی لای,
کِنّے هِرس تے ناز اُٹھاای پھِردے ۔
پیڑاں غماں نُوں اَےوےں چموڑ کے تے,
پاے بے-دِلاں واںگ گھبراای پھِردے ۔
