تےرے باجھ رںگیلِآ سّجنا اَواے,
کِسے هور نا ےار دی چاه کوای ۔
مَےنُوں هِرس نا کِسے گُلزار دی اے,
نا هی مهِکی بهار دی چاه کوای ۔
مےرے وهِماں خِآلاں دا تُوں مرکز,
نهیں کِسے پرکار دی چاه کوای ۔
تےرا چِهرا تے پِآر درکار مَےنُوں,
کِسے هور نا کار دی چاه کوای ۔
