شےکھی کھور, مغرُور, پرهےزگارا,
کُوڑی چھّڈدے آپنی پارساای ۔
ِاه چاتری, سمجھ لَے گّل اےنی,
بِناں رںج دے هور نا شَے کاای ۔
تَےنُوں آکھدے لوک دروےش بھاوےں,
سمجھن نهیں پاکھںڈ دا بھےس راای ۔
چِّٹا, کالکھاں والے نُوں آکھدے نے,
اُلٹی اُهناں نے جاپدی سمجھ پاای ۔
